Ile stron ma Talmud?” – pełne niedopowiedzeń, mądrości i tajemnic. Ta starożytna zbiórka tekstów żydowskich może zachwycać wynikającą z niej mądrością i filozofią. Mimo przypisywanej przełamań liczby stron, pewne jest jedno – Talmud jest skarbnicą wiedzy, której nie sposób zmieścić w odpowiedzi na tak prostą pytanie. Odkrywanie jego bogactwa to podróż przez wieki i granica, której nie przekroczymy.
Zadajmy sobie pytanie, czy lichwa jest prawdziwie grzechem? Wiele osób z pewnością ma różne zdania na ten temat. Odsłanianie tajemnic moralnych jest jak poszukiwanie drogi przez ciemny las. Czy lichwa jest tylko przejawem egoizmu czy może ukrywa w sobie głębsze przesłanie? Zanim wydamy szybki osąd, warto się zastanowić nad dylematami, jakie stawia przed nami ta kontrowersyjna praktyka…
Starożytne mądrości zamknięte w Talmudzie fascynują od wieków. Jednym z kontrowersyjnych tematów, jakie porusza, jest stosunek do gojów. Odkryjmy, jak te pradawne teksty kształtują spojrzenie na niekatolików i jak można rozumieć ich znaczenie w dzisiejszym świetle pluralistycznego społeczeństwa.
Biblia ostrzega przed lichwą jako grzechem przeciwko Bożym przykazaniom. W Księdze Kapłańskiej 25:36-37 czytamy: „Nie bierz od niego lichwy i nie zyskuj sobie na jego koszt. Bój się Boga, a twój brat będzie miał u ciebie swoje mieszkanie i będzie przy tobie żył”. Lichwa jest też poruszona w Księdze Ezechiela 18:8, gdzie napisano: „On nie zadał nikomu lichwy ani nie pobierał nadmiernej zapłaty, lecz zaniechał grzechu i postępował sprawiedliwie”. To przypomnienie, że lichwa jest grzechem, który powinien być unikany, aby móc żyć zgodnie z Bożymi przykazaniami.
